๑ ลูกระนาด
เป็นตัวกำเนิดเสียง สมัยก่อนทำด้วยไม้ไผ่ที่เรียกว่า ไผ่บงหรือไผ่ตง ต่อมานำเอาแก่นไม้ เช่น ไม้ชิงชัน ไม้ มะหาด ไม้พยุง เหลาและตกแต่งให้ได้ขนาดพอเหมาะ จำนวน ๒๑ – ๒๒ ชิ้น
๒ ไม้ตีระนาด
ไม้ตีระนาดมี ๒ ลักษณะ คือ ไม้แข็ง หรือไม้นวม ไม้แข็งมีเสียงดังแข็งกร้าว ซึ่งมักพันด้วยผ้าแล้วลงรักทับให้แข็ง ส่วนไม้นวม มีลักษณะอ่อนนุ่ม ซึ่งพันด้วยผ้า เสียงที่ได้จะนุ่มนวล
๓ รางระนาด
นิยมทำด้วยไม้เนื้ออ่อนกว่าไม้ลูกระนาด เช่น ไม้กะบาก เพื่อความสวยงาม
๔ ลูกถ่วง (ขี้ถ่วง)
คือ สิ่งที่นำมาติดกับส่วนล่างของลูกระนาด เพื่อให้มีเสียงสูงต่ำตามต้องการ
